F o t o R o K o w a

    Wieczór marokański w Fezie czyli cepeliada do kwadratu. Fajne wnętrza riadu, ale program porażka. Typowa chałtura pod turystów, szkoda czasu. Tancerki brzucha z muzeum, berberyjscy bębniarze w skarpetkach adidasa, sympatyczny magik z sztuczkami dla przedszkolaków, muzycy gnawa bez polotu. NUDA!!! Od tej pory szczególnie na "marokańskie wieczory" nie chodzę w ogóle. Nic się nie dzieje. Nic. Dialogi nie dobre... Bardzo nie dobre dialogi są. W ogóle brak akcji jest. Nic się nie dzieje.

 

 

 

 

Na zrzucie z GoogleEarth czerwoną kropą zaznaczone jest miejsce robienia zdjęć do panoramy Meknesu.



Brama Mansur dzieło Mulaja Ismaila, dokończone przez jego syna Mulaja Abdullaha w 1732 r. Marmurowe kolumny zrabowane z Volubilis.



Grobowiec Mulaja Ismaila.






Królewskie stajnie. Wizje Ismaila były potężne, jednak nigdy jego gigantyczne budowle nie były w pełni wykorzystane.



Dzień 3 zakończył się przyjazdem do Fezu.
Wieczorny spacer po Hassan II Avenue.

    Święte miasto muzułmanów założone pod koniec VIII w. przez prawnuka Mahometa - Mulaja Idrisa I al-Akhbara. Mulaj Idris I był założycielem pierwszej dynastii arabskiej w Maroku.
    Miasteczko położone na wzgórzu, skupione wokół mauzoleum Mulaja Idrisa. Przez wieki nie mieli tu wstępu chrześcijanie i nawet teraz duże grupy turystów nie są mile widziane. Muzułmanin, którego nie stać na odwiedzenie Mekki, może odbyć pielgrzymkę właśnie do tego miejsca. Na rogatkach miasta policja kontroluje pojazdy i pieszych (zreszta jak w całym Maroku), ale autokarów turystycznych nie zaczepiają.

    Pozostałości rzymskiego miasta z uwagi na temperaturę zwiedzać lepiej z rana lub wieczorem. Po zwiedzaniu można odpocząć w kafejce przy wejściu w towarzystwie gąsek czy osiołków. Na terenie wykopalisk można trafić na jaszczurki (dobry traf) albo na skorpiony (gorzej) i obejrzeć bociany zagnieżdżone na rzymskich kolumnach.
    W miejscu tym natrafiono na ślady osadnictwa neolitycznego i berberyjskiego. Od 45 r. n. e. do końca III w. osada pod panowaniem rzymskim. W następnych wiekach zamieszkiwali tu Berberowie, Syryjczycy, Żydzi. W VII w. pojawili się tutaj Arabowie i był to początek końca tego miasta. W pobliżu Volubilis powstało nowe miasto (dzisiejsze Mulaj Idris), stara osada podpadła. Dzieła zniszczenia dopełniła masowa wywózka marmurów do budowy pałaców w Meknesie oraz trzęsienie ziemi w 1755 r.
    Główną atrakcją tego miejsca są doskonale zachowane mozaiki. Choć w paru miejscach uszkodzone przez...śnieg. W 2005 r. przez parę godzin mozaiki przykryte były warstwą śniegu, niektóre elementy nie wytrzymały tej konfrontacji. A przy okazji: decydując się na zakup marokańskiego wina trzeba unikać rocznika 2005, właśnie z uwagi na anomalia pogodowe.

Wieża Hassana - niedokończony minaret wysokości 50 m. W 1199 r. przerwano budowę meczetu, a w 1755 trzęsienie ziemi zniszczyło go prawie doszczętnie.



Mauzolem Muhammada V i Hassana II.



Kazba al-Udaja. Tutaj w XVII w. mieściła się piracka Republika Bu Regreg.









Rabat nocą, Rabat za dnia. Widok z balkonu hotelu.

Ciekawy marokański wynalazek: w lewo na tym skrzyżowaniu skręca się z prawego pasa (m.in. stoi na tym pasie autobus).

Dzień 2 cd.
Rabat
_________________________________________________________________

Szella (Chellah) nekropolia dynastii Merynidów.

Kiedyś starożytna osada fenicka, następnie rzymski port Sala Colonia, potem we władaniu berberyjskim i arabskim. W XII wieku n.e. mieszkańcy opuścili domostwa i przenieśli się bliżej linii brzegowej oceanu (dzisiejsze miasto Sala). Z miasta pozostały marne resztki, Merynidzi potrzebując budulca dla swoich celów, zniszczyli osadę. Teraz można tu zobaczyć jedynie szczątki zabudowań miasta, ruiny meczetu, groby sułtanów i marabutów (świętych), pozostałości zawii (siedziby muzułmańskiego bractwa religijnego), hammamu (łaźni) oraz dobrze zachowany minaret, mury i bramę wjazdową. Wszystko w otoczeniu krzewów i drzew, a na drzewach, i nie tylko, tuziny bocianów.

Muzycy gnawa. Spotkać ich można w całym Maroku. Tutaj zarabiają w bramie Szelli. Delektować się klimatami tej muzyki można co roku w As-Sawirze.

http://www.festival-gnaoua.net/

W głębi Elka, która miała latającego kota. Pozdrawiam!!!